Dynia piżmowa z pesto, fetą i granatem

Dziś będzie wyznaniowo. Podczas wyjazdu na Sardynię osiągnęłam tę wagę. TĘ- od której zaczynałam chudnięcie 7 lat temu. Musiałam chyba przywalić w to dno, by się skupić na powrocie na dobrą drogę- ostanie dwa lata walczyłam sama ze sobą by wrócić do regularności w treningach i odstawieniu wina, serów i bagiety, które tak kocham. Siedem lat temu coś mi nagle przeskoczyło w głowie i wytrzymałam rok w reżimie bez cukru, mąki i alkoholu. Nie było łatwo, ale dla mnie to jedyna droga, by nie grzeszyć, bo jak wezmę kęs moich ukochanych węglowodanów to przepadam. Na razie ustaliłam sobie czas do Bożego Narodzenia. Pierwszy tydzień siedziałam z zegarkiem licząc minuty do następnego posiłku i marząć o czymkolwiek z cukrem(co ciekawe na codzień nie mam raczej takich ciągot). Tydzień numer dwa był już zdecydowanie lepszy. Napiszę więcej po miesiącu, teraz uznaję to za okres dostosowania. Najważniejsze, że jakoś samo się W KOŃCU ułożyło w głowie. Dwa tygodnie nie ruszyłam niczego zakazanego, co tydzień ćwiczę około 8 h- łacząc przeróżne typy aktywności. Trzymajcie kciuki kochani!

W tym tygodniu mam dla Was sporo przepisów na dynię- chętnie jem ją i w zupach i pieczoną- dla mnie to jedzenie idealne i mimo, że zajadam ją całą jesień i zimę, nigdy mi się nie nudzi. Dziś zaczynamy od dyni piżmowej z pesto i fetą- mój hit ostatnich dni. Pochodzi z fenomenalnej książki Persiana aktualnie w promocji za 9.99 na amazonie.